Required Writing (muli)
No, hindi ito excuse para lamang masabing may "bago" akong entry. Nagkataon lang na habang nagpapahinga matapos ang nakapapagod na pagdaraos ng WIKI 2007 sa APAT kong klase ng Fil 12 (ito ang "mini-me" version ng Sawikaan ng Filipinas Institute of Translation, Inc. Napagpasyahan kong ipatupad ito para makatulong sa mga estudyanteng nagnanais sumali sa pambansang kumperensiya), naisip kong dumaan sa mga blog ng mga kaibigan; nataya ako ni Yol sa kanyang latest entry, at naisip ko mukha namang nakaaaliw kaya heto, ginawa ko na rin.
1. One book that changed your life. Alam kong corny pero "Romeo and Juliet" ni Shakespeare. High School ako nang una kong mabasa ang akda, at hindi ako natangay ng kuwento mismo ng ill-fated lovers na sina Romeo and Juliet (duh), kundi ng gamit ng Ingles ni pareng Shakespeare. Sabi ko "tangna, ayos na pang-pick up line ito ah!" sa bawat linyang inuusal ng mga tauhan na may kaugnayan sa pag-ibig. Dahil sa aklat na iyon, napagpasyahan kong kumuha ng AB-Lit (Eng) sa UST, para kako maging malupit din ako sa malikhaing pagsulat (na ipinagpalagay ko noong pandagdag sa pogi points; later on, nalaman kong hindi na pala kailangan... taragis ANG KAPAL!). Heto, sa awa ng Diyos bahagi ako ng FILIPINO DEPARTMENT ng Ateneo. Astig.
2. One book you have read more than once. Kung counted ang "Hulagpos" o "Likha," then isa sa mga ito ang isasagot ko. Kung hindi naman, "Understanding Popular Culture" ni John Fiske, "The Practice of Everyday Life" ni Michel de Certeau, o "The System of Objects" ni Jean Baudrillard. Bukod sa nakatulong nang malaki ang mga nabanggit na aklat sa comprehensive exam ko dati, gamit-gamit ko pa rin ang tatlong ito sa mga papel na ginagawa ko sa kasalukuyan. (oo na, inaamin ko na, hindi madaling intindihin si de Certeau at Baudrillard kaya kailangan ding ulit-ulitin).
3. One book you want on a deserted island. Anumang aklat ni Jean Baudrillard na lang. Kung mabubuang din naman ako dulot ng pag-iisa sa isla, mabuti pang si Baudrillard na ang maging sanhi ng kabaliwan ko. At least profound ang dahilan di ba?
4. One book that made you laugh. 2004 yata iyon nang magtambak ang Powerbooks ng mga P99 hardbound books sa kanilang mga store, yun bang mga discarded na aklat sa kung saan-saang library sa America. Bukod sa mga biography ng mga wrestler at ilang libro ng analisis tungkol sa terorismo, nakatiyempo rin akong makabili ng "Lamb" ni Christopher Moore. Dalawang beses ko nang nabasa ang nobela sa sobrang kuwela nito. Bago pa nauso ang "Da Vinci Code," "The Gospel of Judas," at kung ano-anong aklat na pumapaksa umano sa mga lihim ng Kristiyanismo, nauna na si Moore sa "pagsisiwalat" (sa nakatatawang paraan) sa mga paksang hindi bahagi ng kanon ng Kristiyanismo. Si Biff, ang best friend ni Jesus mula pagkabata, ang tagapaglahad ng kuwento, at ibinulgar niya ang mga suliraning kaakibat ng responsibilidad ng kanyang kaibigan bilang tagapagligtas. Kung sa tingin mo naging madali para kay Hesus na tanggapin ang responsibilidad, ang tadhanang iligtas ang sangkatauhan sa pag-aalay ng kanyang buhay sa krus, para sa iyo ang aklat na ito.
5. One book that made you cry. "David Copperfield" ni Charles Dickens. Book Report ko iyon dati nung 3rd year college, nakhampoocha araw na mismo ng pag-uulat sa klase may 10 chapters pa akong kailangang basahin! Sino ba namang hindi maiiyak nun di ba? Mabuti naman at naging maayos ang pag-uulat, pero pagkatapos na pagkatapos niyon iniregalo ko agad ang nobela sa Central Library ng UST.
6. One book you wish you had written. Simple lang: "One Hundred Years of Solitude" ni Gabriel Garcia Marquez. 'Nuff said.
7. One book you wish had never been. Para sa sagot ko, sasang-ayon ako sa mga nabanggit ni Yol. Nagsalin kaming tatlo (kasama si Sir Mike) ng isang aklat tungkol sa mga karamdaman at mga simpleng lunas. Dahil kaibigan ni Sir Mike ang "awtor" (and I use the term loosely), wala nang kontra-kontrata pa, at tanging salita lamang niya ang pinanghawakan namin, ang pangako niyang kikilalanin niya kami bilang mga tagasalin kahit sa copyright page lang (buti sana kung ito lang ang ginawa namin, kaso lang kinailangan din naming ayusin ang kanyang mga artikulo na kahit nasa Ingles na, ubod pa ng sablay). Nang makita ko ang aklat sa M_rc_r_ D_u_, agad akong bumili para makita ang aming mga pangalan. Nakhampoota, nang buksan ko ang aklat ni sa talababa wala! Inamoy-amoy ko na lang ang libro, mabango naman ang mga pahina nito. Ngayon, maraming natututuhan ang mga magulang ko kababasa sa nasabing aklat, hinggil sa mga sakit at paano lulunasan/maiwasan ang mga ito. Tiyak kong may natutuhan din kaming tatlo mula sa karanasang ito. (pero it doesn't change the fact na %$*#&!na ka pa rin tol, ginago mo kami)
8. One book you are currently reading. Fastfood Nation ni Eric Schlosser. Naalala ko noong elementary pa lang ako, maugong ang mga balitang hindi naman tunay na baka ang sangkap ng mga patty ng Jollibee. Ayon sa mga "mapagkakatiwalaang" source (meaning, yung kaklase mong may kaibigan na yung pinsan ay anak ng mga nagku-culture umano ng lihim na "sangkap" ng mga hamburger patty), cultured na bulate raw ang karneng ipinalalaman sa hamburger bun. Noong college days naman, kumalat sa e-mail ang expose na hindi na raw mga tunay na manok ang inihahain ng KFC (ayon pa sa mga "experto," patunay raw nito ang pagpapalit ng pangalan, na ngayon akronim na "KFC" na lang sa halip na "Kentucky Fried Chicken") kundi mga organismong wala nang balahibo, tatlo o apat, minsan nga lima pa, ang binti, at pinananatili na lamang "buhay" sa pamamagitan ng mga kemikal na iniiniksiyon sa nasabing "bagay." Sa pagsisiwalat ni Schlosser tungkol sa industriya ng fastfood, tiyak kong mas nanaisin mo pang totoo ang mga naturang conspiracy theory kumpara sa katotohanan ng kung ano ba talaga ang sangkap ng kinakain mong fastfood.
9. One book you have been meaning to read. "300" ni Frank Miller. Bilang self-proclaimed comicbook scholar, pakiramdam ko pinagtaksilan ko ang sarili ko nang una kong mapanood ang pelikula bago mabasa ang graphic novel. Sablay.
10. Huli ka! Basa-basa ka pa ng blog ng may blog ah, hetong sa'yo! gaya ka na, magpaka-required ka na rin para may bago kang entry!
No, hindi ito excuse para lamang masabing may "bago" akong entry. Nagkataon lang na habang nagpapahinga matapos ang nakapapagod na pagdaraos ng WIKI 2007 sa APAT kong klase ng Fil 12 (ito ang "mini-me" version ng Sawikaan ng Filipinas Institute of Translation, Inc. Napagpasyahan kong ipatupad ito para makatulong sa mga estudyanteng nagnanais sumali sa pambansang kumperensiya), naisip kong dumaan sa mga blog ng mga kaibigan; nataya ako ni Yol sa kanyang latest entry, at naisip ko mukha namang nakaaaliw kaya heto, ginawa ko na rin.
1. One book that changed your life. Alam kong corny pero "Romeo and Juliet" ni Shakespeare. High School ako nang una kong mabasa ang akda, at hindi ako natangay ng kuwento mismo ng ill-fated lovers na sina Romeo and Juliet (duh), kundi ng gamit ng Ingles ni pareng Shakespeare. Sabi ko "tangna, ayos na pang-pick up line ito ah!" sa bawat linyang inuusal ng mga tauhan na may kaugnayan sa pag-ibig. Dahil sa aklat na iyon, napagpasyahan kong kumuha ng AB-Lit (Eng) sa UST, para kako maging malupit din ako sa malikhaing pagsulat (na ipinagpalagay ko noong pandagdag sa pogi points; later on, nalaman kong hindi na pala kailangan... taragis ANG KAPAL!). Heto, sa awa ng Diyos bahagi ako ng FILIPINO DEPARTMENT ng Ateneo. Astig.
2. One book you have read more than once. Kung counted ang "Hulagpos" o "Likha," then isa sa mga ito ang isasagot ko. Kung hindi naman, "Understanding Popular Culture" ni John Fiske, "The Practice of Everyday Life" ni Michel de Certeau, o "The System of Objects" ni Jean Baudrillard. Bukod sa nakatulong nang malaki ang mga nabanggit na aklat sa comprehensive exam ko dati, gamit-gamit ko pa rin ang tatlong ito sa mga papel na ginagawa ko sa kasalukuyan. (oo na, inaamin ko na, hindi madaling intindihin si de Certeau at Baudrillard kaya kailangan ding ulit-ulitin).
3. One book you want on a deserted island. Anumang aklat ni Jean Baudrillard na lang. Kung mabubuang din naman ako dulot ng pag-iisa sa isla, mabuti pang si Baudrillard na ang maging sanhi ng kabaliwan ko. At least profound ang dahilan di ba?
4. One book that made you laugh. 2004 yata iyon nang magtambak ang Powerbooks ng mga P99 hardbound books sa kanilang mga store, yun bang mga discarded na aklat sa kung saan-saang library sa America. Bukod sa mga biography ng mga wrestler at ilang libro ng analisis tungkol sa terorismo, nakatiyempo rin akong makabili ng "Lamb" ni Christopher Moore. Dalawang beses ko nang nabasa ang nobela sa sobrang kuwela nito. Bago pa nauso ang "Da Vinci Code," "The Gospel of Judas," at kung ano-anong aklat na pumapaksa umano sa mga lihim ng Kristiyanismo, nauna na si Moore sa "pagsisiwalat" (sa nakatatawang paraan) sa mga paksang hindi bahagi ng kanon ng Kristiyanismo. Si Biff, ang best friend ni Jesus mula pagkabata, ang tagapaglahad ng kuwento, at ibinulgar niya ang mga suliraning kaakibat ng responsibilidad ng kanyang kaibigan bilang tagapagligtas. Kung sa tingin mo naging madali para kay Hesus na tanggapin ang responsibilidad, ang tadhanang iligtas ang sangkatauhan sa pag-aalay ng kanyang buhay sa krus, para sa iyo ang aklat na ito.
5. One book that made you cry. "David Copperfield" ni Charles Dickens. Book Report ko iyon dati nung 3rd year college, nakhampoocha araw na mismo ng pag-uulat sa klase may 10 chapters pa akong kailangang basahin! Sino ba namang hindi maiiyak nun di ba? Mabuti naman at naging maayos ang pag-uulat, pero pagkatapos na pagkatapos niyon iniregalo ko agad ang nobela sa Central Library ng UST.
6. One book you wish you had written. Simple lang: "One Hundred Years of Solitude" ni Gabriel Garcia Marquez. 'Nuff said.
7. One book you wish had never been. Para sa sagot ko, sasang-ayon ako sa mga nabanggit ni Yol. Nagsalin kaming tatlo (kasama si Sir Mike) ng isang aklat tungkol sa mga karamdaman at mga simpleng lunas. Dahil kaibigan ni Sir Mike ang "awtor" (and I use the term loosely), wala nang kontra-kontrata pa, at tanging salita lamang niya ang pinanghawakan namin, ang pangako niyang kikilalanin niya kami bilang mga tagasalin kahit sa copyright page lang (buti sana kung ito lang ang ginawa namin, kaso lang kinailangan din naming ayusin ang kanyang mga artikulo na kahit nasa Ingles na, ubod pa ng sablay). Nang makita ko ang aklat sa M_rc_r_ D_u_, agad akong bumili para makita ang aming mga pangalan. Nakhampoota, nang buksan ko ang aklat ni sa talababa wala! Inamoy-amoy ko na lang ang libro, mabango naman ang mga pahina nito. Ngayon, maraming natututuhan ang mga magulang ko kababasa sa nasabing aklat, hinggil sa mga sakit at paano lulunasan/maiwasan ang mga ito. Tiyak kong may natutuhan din kaming tatlo mula sa karanasang ito. (pero it doesn't change the fact na %$*#&!na ka pa rin tol, ginago mo kami)
8. One book you are currently reading. Fastfood Nation ni Eric Schlosser. Naalala ko noong elementary pa lang ako, maugong ang mga balitang hindi naman tunay na baka ang sangkap ng mga patty ng Jollibee. Ayon sa mga "mapagkakatiwalaang" source (meaning, yung kaklase mong may kaibigan na yung pinsan ay anak ng mga nagku-culture umano ng lihim na "sangkap" ng mga hamburger patty), cultured na bulate raw ang karneng ipinalalaman sa hamburger bun. Noong college days naman, kumalat sa e-mail ang expose na hindi na raw mga tunay na manok ang inihahain ng KFC (ayon pa sa mga "experto," patunay raw nito ang pagpapalit ng pangalan, na ngayon akronim na "KFC" na lang sa halip na "Kentucky Fried Chicken") kundi mga organismong wala nang balahibo, tatlo o apat, minsan nga lima pa, ang binti, at pinananatili na lamang "buhay" sa pamamagitan ng mga kemikal na iniiniksiyon sa nasabing "bagay." Sa pagsisiwalat ni Schlosser tungkol sa industriya ng fastfood, tiyak kong mas nanaisin mo pang totoo ang mga naturang conspiracy theory kumpara sa katotohanan ng kung ano ba talaga ang sangkap ng kinakain mong fastfood.
9. One book you have been meaning to read. "300" ni Frank Miller. Bilang self-proclaimed comicbook scholar, pakiramdam ko pinagtaksilan ko ang sarili ko nang una kong mapanood ang pelikula bago mabasa ang graphic novel. Sablay.
10. Huli ka! Basa-basa ka pa ng blog ng may blog ah, hetong sa'yo! gaya ka na, magpaka-required ka na rin para may bago kang entry!
posted by The Game at 2:27 AM
3 Comments:
napansin mo ba? ang galing mag-Filipino nung sumulat nung health guide na iyon ano? kahanga-hanga iyon para sa isang doktor.
Sir Capilos!
The best po talaga kayo!
Hindi po ako madalas makapagbasa ng libro at parang hindi ko na rin nahiligan dahil parang parating academic requirement na lang. pero ang galing, ang dami ko pong natutunan sa isang blog entry lang na ito. ü
At dahil po nasa parehong larangan na tayo, sabi ng Faculty Head sa amin ng AGS, mag-enjoy dapat kami sa pagbabasa dahil nagtuturo kaming magbasa.
Oh well, kailangan nang balikan ang mga panahong nahihilig pa ako sa pagbabasa... opo, yun po yung panahon ng Hulagpos sa klase ni G. Capilos. (Siyempre, tugma talaga, haha!ü)
Salamat po. ü
salamat nang marami sa pagdaan mara, mabuhay ka sa napili mong propesyon.
Post a Comment
<< Home