Magtipid, ayon sa gobyerno (II)
August 15, 2005
(Continuation)
Ang entry na ito ay tungkol pa rin sa panukala ng pamahalaan tungkol sa pagtitipid sa pagkonsumo ng enerhiya ng mga mamamayan.
Marahil hindi lamang ako ang punding-pundi nang patuloy na nakakikita ng mga red-plated na sasakyang ginagamit para sa personal na kapakinabangan. Ilang taon na ang nakalilipas, may ilang ganitong uri ng sasakyan pa nga ang namataang nakaparada sa isang sikat na nightclub sa Quezon City.
Kahit pa ipinalabas na ang Administrative Order (AO) 110 noong Oktubre, talamak pa ring makikita ang mga sasakyang “for official use only” lamang ang gamit sana, ideally, na tumatakbo sa mga lugar na hindi na sakop ng distrito o lungsod ng pamahalaang lokal na nakatatak sa sasakyan (halimbawa, ilang beses na akong nakakikita ng mga dilaw na multicab ng pamahalaan ng Quezon City sa kahabaan ng Imelda Avenue…) sa araw at oras na hindi na sakop ng mga itinakdang araw at oras ng pagpasok para sa mga kawani ng gobyerno (halimbawa uli, may ilang ulit na rin akong nakakita ng mga sasakyang pula ang kulay ng plaka na ginagamit sa pamimili sa mga supermarket tuwing Sabado o Linggo, gayon na rin sa pagsundo at paghatid sa mga anak sa eskuwelahan).
Ang MMDA naman, bilang tugon sa panawagan ni PGMA sa mga mamamayan na maglakad o sumakay na lamang ng bike papunta sa opisina o eskuwelahan, ay naghain na ng plano sa pagbuo ng 200-kilometro ng pedestrian at bike lanes, na tinatayang aabot sa P362.5 milyon ang gastos para sa pagsesemento, pagpipinta at paglalagay ng mga signage sa mga lane na ito. At nananawagan ang pamahalaan ng tulong mula sa bayan, para sa pagtitipid… Oh yes. (Siyangapala, ipinahayag na ni PGMA ang panukala umano ng kanyang mga budget official na magkaroon ang pamahalaan ng isang “fiscally responsible budget” to the tune of… P1 trillion sa susunod na taon! Anong krisis krisis? Tayong mga karaniwang Filipino lang naman ang nakararamdam niyan. Para sa mga buwaya sa pamahalaan, happy days are here again!)
Sana bago ito isakatuparan ng MMDA, matugunan muna ang problema ng air pollution sa bansa. Kahit pa may mga itatakdang secondary road bilang pedestrian at bike lanes, bihira itong gagamitin ng mamamayan kung hindi naman ito makapagdudulot ng pagtitipid, sa halip, gastos pa ang maaaring matamo ng mga tao, pangunahin na sa pagpapagamot dahil sa polusyon sa lunsod. Sa halip na maging mabuti para sa kalusugan ang paglalakad o paggamit ng bike, gaya ng ipinangangalandakan ng mga proponent ng nasabing hakbang, mas masama pa ito at maituturing na katumbas ng pagpapakamatay. Sa katunayan, mas madali pa ngang kumuha na lang ng lubid, blade o kutsilyo upang gamitin sa pagpapakatiwakal, kaysa lumanghap ng maruming hangin at magdusa sa loob ng mahabang panahon dulot ng sakit sa baga.
Kaugnay ng mga nabanggit ko, nakikiusap din ako sa mga makababasa nito na gawin nawa natin ang ating tungkulin bilang mga mamamayan. Maaaring hindi tayo pare-pareho ng pinaniniwalaan kung political affiliation ang pag-uusapan, ngunit wala namang masama kung gagawa tayo ng mga tiyak na hakbang upang mabigyang lunas ang mga problema natin. Mahirap nang umasa na lang tayo sa mga isip-batang “lider” umano ng Pilipinas na wala namang ibang ginawa kundi mag-away-away matamo lamang kung ano ang para sa kanilang pansariling interes. Maaari nating simulan sa pagtatala ng mga plate number ng mga sasakyang may ginagawang paglabag, gaya ng mga smoke belcher gayon na rin ang mga sasakyang panggobyerno na ginagamit sa pansariling kapakinabangan. Kung hindi rin gaanong hassle, isama na ang oras, petsa at lugar kung saan at kailan makikita ang mga nabanggit na sasakyan. Matapos makapagtala ng mga plaka, sama-sama nating ipasa ito sa mga ahensiya ng gobyerno tulad ng mga pamahalaang lokal, LTFRB, LTO at lalo na ang DENR para sa mga lumalabag sa Clean Air Act. At nang sabihin kong “tayo,” ibig sabihin samahang niyo AKO. Kamakailan lamang, sinimulan ko itong gawin. Iniipon ko ang mga naitala ko na at pagkatapos ay ipadadala na sa mga kinauukulan. Huwag nating isiping babalewalain lang naman ang ating mga reklamo; subukin muna natin. Ang mahalaga, hindi lang tayo reklamo nang reklamo, kundi kumikilos din naman. Simulan natin ang pagbabago sa ating mga sarili, pangunahin na sa pagiging mulat at malay sa mga nangyayari sa kapaligiran, at gumawa ng mga tiyak na hakbang sa tuwing kinakailangan.
(Continuation)
Ang entry na ito ay tungkol pa rin sa panukala ng pamahalaan tungkol sa pagtitipid sa pagkonsumo ng enerhiya ng mga mamamayan.
Marahil hindi lamang ako ang punding-pundi nang patuloy na nakakikita ng mga red-plated na sasakyang ginagamit para sa personal na kapakinabangan. Ilang taon na ang nakalilipas, may ilang ganitong uri ng sasakyan pa nga ang namataang nakaparada sa isang sikat na nightclub sa Quezon City.
Kahit pa ipinalabas na ang Administrative Order (AO) 110 noong Oktubre, talamak pa ring makikita ang mga sasakyang “for official use only” lamang ang gamit sana, ideally, na tumatakbo sa mga lugar na hindi na sakop ng distrito o lungsod ng pamahalaang lokal na nakatatak sa sasakyan (halimbawa, ilang beses na akong nakakikita ng mga dilaw na multicab ng pamahalaan ng Quezon City sa kahabaan ng Imelda Avenue…) sa araw at oras na hindi na sakop ng mga itinakdang araw at oras ng pagpasok para sa mga kawani ng gobyerno (halimbawa uli, may ilang ulit na rin akong nakakita ng mga sasakyang pula ang kulay ng plaka na ginagamit sa pamimili sa mga supermarket tuwing Sabado o Linggo, gayon na rin sa pagsundo at paghatid sa mga anak sa eskuwelahan).
Ang MMDA naman, bilang tugon sa panawagan ni PGMA sa mga mamamayan na maglakad o sumakay na lamang ng bike papunta sa opisina o eskuwelahan, ay naghain na ng plano sa pagbuo ng 200-kilometro ng pedestrian at bike lanes, na tinatayang aabot sa P362.5 milyon ang gastos para sa pagsesemento, pagpipinta at paglalagay ng mga signage sa mga lane na ito. At nananawagan ang pamahalaan ng tulong mula sa bayan, para sa pagtitipid… Oh yes. (Siyangapala, ipinahayag na ni PGMA ang panukala umano ng kanyang mga budget official na magkaroon ang pamahalaan ng isang “fiscally responsible budget” to the tune of… P1 trillion sa susunod na taon! Anong krisis krisis? Tayong mga karaniwang Filipino lang naman ang nakararamdam niyan. Para sa mga buwaya sa pamahalaan, happy days are here again!)
Sana bago ito isakatuparan ng MMDA, matugunan muna ang problema ng air pollution sa bansa. Kahit pa may mga itatakdang secondary road bilang pedestrian at bike lanes, bihira itong gagamitin ng mamamayan kung hindi naman ito makapagdudulot ng pagtitipid, sa halip, gastos pa ang maaaring matamo ng mga tao, pangunahin na sa pagpapagamot dahil sa polusyon sa lunsod. Sa halip na maging mabuti para sa kalusugan ang paglalakad o paggamit ng bike, gaya ng ipinangangalandakan ng mga proponent ng nasabing hakbang, mas masama pa ito at maituturing na katumbas ng pagpapakamatay. Sa katunayan, mas madali pa ngang kumuha na lang ng lubid, blade o kutsilyo upang gamitin sa pagpapakatiwakal, kaysa lumanghap ng maruming hangin at magdusa sa loob ng mahabang panahon dulot ng sakit sa baga.
Kaugnay ng mga nabanggit ko, nakikiusap din ako sa mga makababasa nito na gawin nawa natin ang ating tungkulin bilang mga mamamayan. Maaaring hindi tayo pare-pareho ng pinaniniwalaan kung political affiliation ang pag-uusapan, ngunit wala namang masama kung gagawa tayo ng mga tiyak na hakbang upang mabigyang lunas ang mga problema natin. Mahirap nang umasa na lang tayo sa mga isip-batang “lider” umano ng Pilipinas na wala namang ibang ginawa kundi mag-away-away matamo lamang kung ano ang para sa kanilang pansariling interes. Maaari nating simulan sa pagtatala ng mga plate number ng mga sasakyang may ginagawang paglabag, gaya ng mga smoke belcher gayon na rin ang mga sasakyang panggobyerno na ginagamit sa pansariling kapakinabangan. Kung hindi rin gaanong hassle, isama na ang oras, petsa at lugar kung saan at kailan makikita ang mga nabanggit na sasakyan. Matapos makapagtala ng mga plaka, sama-sama nating ipasa ito sa mga ahensiya ng gobyerno tulad ng mga pamahalaang lokal, LTFRB, LTO at lalo na ang DENR para sa mga lumalabag sa Clean Air Act. At nang sabihin kong “tayo,” ibig sabihin samahang niyo AKO. Kamakailan lamang, sinimulan ko itong gawin. Iniipon ko ang mga naitala ko na at pagkatapos ay ipadadala na sa mga kinauukulan. Huwag nating isiping babalewalain lang naman ang ating mga reklamo; subukin muna natin. Ang mahalaga, hindi lang tayo reklamo nang reklamo, kundi kumikilos din naman. Simulan natin ang pagbabago sa ating mga sarili, pangunahin na sa pagiging mulat at malay sa mga nangyayari sa kapaligiran, at gumawa ng mga tiyak na hakbang sa tuwing kinakailangan.
posted by The Game at 12:31 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home